ورزشکار المپیک بودن کار ساده‌ای نیست؛ به‌ویژه با توجه به فشاری که ورزشکاران بر بدن‌ خود می‌آورند تا بتوانند در بالاترین سطح مسابقات رقابت کنند.

چند المپیکی در مورد صدمات و نتایج ناشی از فعالیت‌های ورزشی‌شان که برای رقابت با دیگر ورزشکاران بر بدن‌ها‌شان رفته است، از رگ‌های برآمده پاهاشان پس از مسابقات دوچرخه سواری تا تاول‌های بزرگ در سراسر دست‌هاشان، صریح و شفاف و مستند سخن گفته‌اند.  

تصاویری از آن «نتایج» که ابتدا در گالری «بوُرد پَندا» منتشر شد،  نمایانگر بهایی است که ورزشکاران برای قرار گرفتن در جایگاه یکی از برترین‌ها در دنیای ورزش و پیروزی بالقوه در ربودن مدال طلایی که آرزوی آن را دارند، می‌پردازند. 

یکی از نمونه‌های اخیر در این زمینه، هایدیلین دیاز، برنده مدال طلا از تیم فیلیپین است که در رقابت‌های وزنه‌برداری ۵۵ کیلوگرم زنان، نخستین مدال طلای المپیک را در مسابقات توکیو نصیب کشورش کرد. او پس از ربودن مدال طلا، تصاویر کف دست‌های تاول زده‌اش را به اشتراک گذاشت. 

با ادامه مسابقات المپیک ۲۰۲۰ توکیو، ورزشکاران احتمالا روایات بیشتری از تحت فشار گذاشتن بدن‌هاشان برای پیروزی در رقابت‌ها، به اشتراک خواهند گذاشت.

پائولو دل روساریو در توییتر نوشت: 

«به تصویر دست‌های وزنه‌بردار فیلیپینی در جایگاه دریافت مدال طلا توجه کنید. دیاز همچنین گفت زخم‌‌های دیگری هم هست که نمی‌بینیم.»

با آرزوی سلامتی، 

این یادداشت هم از سوی مارتِن وَن دِر ویدن به اشتراک گذاشته شده است.

«فکر می‌کردیم گربپل پاهای بزرگی دارد. امروز کمپ آلمان‌ها افسرده بود. گریپل باخت.